Thursday, September 18, 2008

Istanbul 1



pictures 3 to 6: Hagia Sofia Museum
ايا صوفيه يكی از بناهای مهم و معتبر تاريخی شهر استانبول است كه در ابتدا كليسا بوده و از بزرگترين آثار دوران بيزانس است كه در سال ۳۶۰ ميلادی بدستور كنستانتين اول بنا شده اما در جريان شورش عليه دولت تماما" سوخت و در سال ۴۱۵ ميلادی مجددا" ساخته شد. ولی باز اين كليسا در سال ۵۳۲ بدنبال يك شورش طعمه حريق شد كه بدستور امپراطور روم شرقی در بين سالهاي ۵۳۲ تا ۵۳۷ توسط ۱۰،۰۰۰ كارگر بنا گرديد. يكبار هم گنبد آن كه قطر آن ۳۱ متر و ارتفاع آن ۵۶ متر است بر اثر زلزله تخريب شد كه دوباره بازسازی گرديد. اين كليسا در سال ۱۴۵۳چون به تصرف تركان عثمانی درآمد با اضافه كردن ۴ گلدسته تبديل به مسجد شد. اين بنا هم اكنون موزه می باشد

لحظه ای درنگ و تامل در اياصوفيه كافی است تا پی به وجود موزائيكهای كوچك رنگی ببريم كه به بوجود آورنده اشكال حضرت مريم و مسيح و ... ميباشد. كه متعلق به دوران بيزانس است
قابل ذكر است كه فاتحان ترك پس از تبديل كليسا به مسجد و اضافه كردن گلدسته آن را به اسامي الله ، محمد ، ابوبكر ، عمر ، عثمان ، علي ، حسن و حسين مزين كردند اما خط بطلان بر تصوير مريم و مسيح نكشيدند




above: Sultanahmet Imperial Mosque (Blue Mosque)
pictures 8 to 15: Dolmabahçe Palace












above: Obelisk Of Theodosius
ا‌‍ُبليسك تك ستونی نازك و بلند با نوك هرمی شكل را ميگويند كه جنبه يادبود از يك شخصيت تاريخی دارد كه براي اولين بار مصريان باستان آن را برای يادبود فراعنه ساختند و آنها را به صورت جفت در معاب خود قرار دادند. به تدريج روميان اين اُبليسكها را به نقاط مختلف دنيا منتقل كردند و امروزه در دنيا ۳۰ اُبليسك وجود دارد كه يكي از آنها در استانبول است . اين اُبليسك ۲۵.۶ متر ارتفاع دارد و در سال ۱۴۹۰ ميلادی به استانبول آورده شده است و از جنس سنگ گرانيت ميباشد و قديمي ترين اثر باستانی در استانبول است

two last pictures: Istanbul Archaeology Museum (in Topkapi Palace)

.
.
.
.
در حدود قرن هفتم قبل از ميلاد عده ای از يونانيان پا به منطقه بوسفور گذاشتند و شهری ساختند كه آن را " بوزانتيون" نام نهادند . اين منطقه بواسطه بوسفور رو به ترقی نهاد و بعدها به تصرف روم درآمد. در سال ۳۳۶ ميلادی، همانطور كه اشاره شد امپراطور روم " كنستانتين" شهری جديد بر روی شهر بوزانتيون ساخت و آن را "كنستان تی نوپل" نام گذاری كرد كه بعدها قسطنطنيه و رسما" از سال 1933 استانبول ناميده شده است
استانبول بزرگ ‌ترین شهر کشور ترکیه، مركز فرهنگي و اقتصادی آن، و یکی از 10 شهر بزرگ دنیا با جمعیت زیاد محسوب می شود، به جهت نزدیک بودن به اروپا و کانالهای ارتباطی دریایی وهمچنین وجود صنایع متعدد ماشین سازی وپوشاک. استانبول تنها شهر بزرگ جهان است که در دو قاره قرار دارد. مساحت استانبول تقریبا ۱۹۶۶ کیلومتر مربع و جمعیت آن بیش از ۱۱ میلیون نفر است. استانبول مشهور به شهر هفت تپه است. به گفته "لامارتین" در آنجا خدا، انسان، طبیعت و هنر چنان جای کاملی را ساخته است که دیدارش ارزشمند است
در استانبول تقريبا همه چيز نسبت به ايران گرونه و برای خريد اصلا جای مناسبی نيست. به همين خاطر بيشتر وقت ما صرف بازديد از موزه ها و بناهای تاريخی شد. كاخ توپ كاپی، مساجد سلطان احمد و ايا صوفيه، آب انبار باسيليكا و كاخ دولما باغچه از جمله جاهايی بود كه رفتيم. توپ كاپی از همه بزرگتر و جالب تر بود، در حقيقت موزه توپ كاپی كاخ بزرگ و زيباييه كه نشان از عظمت و قدرت فراوان سلاطين عثمانی داره. اين موزه متشكل از جواهرات سلطنتی ، لباسها و شمشيرهای مرصع و تاج و تخت سلاطين عثمانی، حرمسرا، آشپزخانه و غيره هست. در موزه باستان شناسی اين كاخ می تونيد مقبره اسكندر (چال اسكندرون خودمون) رو ببينيد. يادمه در بخش جواهرات سلطنتی يه خنجر زيبای جواهر نشان بود. وقتی توضيحاتشو نگاه كردم، ديدم نوشته اين خنجر به عنوان هديه برای نادر شاه فرستاده شده، اما از شانس بد ما وقتی به بغداد رسيده خبر اومده كه نادرشاه دار فانی رو وداع گفته. اونام نامردی نكردنو خنجرو برگردوندن. (البته خيالی نيست، اگه يه سری به موزه جواهرات خودمون بزنين می بينين نادر شاه در لشكر كشی به هند هرچی جواهر بوده جارو كرده آورده)
به جرات می تونم بگم چيزی كه در سفر استانبول بيش از همه توجهم رو به خودش جلب كرد بخش امانات مقدس موزه توپ كاپی بود. خلفای عثمانی وقتی كشورهای عربی و شمال آفريقا رو تصرف كردن، آثار اسلامی رو از اونجا به استانبول منتقل كردن. يه چوب دراز و باريك ديدم كه سرش دو شاخه بود. فكر می كنين چی بود...؟ عصای حضرت موسی... همون عصايی كه نيل رو شكافت و به اژدها تبديل شد... علاوه بر اين، خرقه، مهر و جای پای حضرت محمد (ص)، اولين قرآن نوشته شده در تاريخ اسلام، شمشير ذوالفقار حضرت علی (ع)، خرقه های امام حسين(ع) و حضرت فاطمه (س)، دستار حضرت يوسف، شمشير حضرت داوود، استخوان دست حضرت يحيی و بسياری چيزهای ديگه در اين بخش نگه داری ميشه. حتی نامه پاره شده حضرت محمد (ص) به خسرو پرويز هم اونجاست. و البته عكس برداری در اين موزه ها بر خلاف موزه باستانشناسی ممنوعه




3 comments:

Anonymous said...

che khoobe ke maa ro dar dide haat sahim kardi. mamnoon
sara
www.kotam.wordpress.com

Anonymous said...

عکسهای جالبی بود...لذت بردم...

Anonymous said...

اسمم يادم رفت:حاتم بودم